Şiirler

Aydınlanmacı, özgürlük fikrine gönülden bağlı bir cumhuriyetçi olan Friedrich von Schiller (1759-1805), tutkulu ve düşünsel anlamda yoğun şiirleriyle Alman edebiyatında önemli bir dönemi temsil eder. Filozof ve tarihçi kimliğiyle de birçok eser veren Schiller, kısa yaşamına rağmen ortaya çıkardığı tiyatro eserleri, şiirler ve makaleler ile döneminin Goethe ile birlikte en çalışkan isimlerinden biri olarak kabul edilir.

1792 yılında Weimar’a geçen Schiller, Goethe ile tanışır ve bu tanışma âdeta bu iki zıt isme, farklılıklarını gün yüzüne çıkararak kendilerini tanıma fırsatı verir. Birlikte çalışan, tartışan ve birbirlerine saygı duyarak sanatsal ve felsefi farklılıklarını ortaya koyan bu iki isim, Alman edebiyatının iki ayrı yüzünü temsil etmektedir.

Akıl çağının ve klasik dönemin bu iki ismini şu şekilde karşılaştırmak mümkündür: Goethe doğacı, Schiller ise düşünselcidir. Immanuel Kant’tan etkilenen Schiller, Alman idealizminin yolunu açan isimlerden biri olarak bilinir. Onun için düşünce, insan için tanrısallaşmaya giden yolu açar ve doğadan çok daha fazlasıdır. Bu yüzden, Goethe doğa kavramı etrafında eserlerini verirken, Schiller için özgürlük kavramı merkezdedir.

Goethe’nin deyimiyle, “Alman yazarları arasındaki son asil” Friedrich von Schiller, soyluluk unvanını 1802 yılında almıştır. Varlıklı olmayan bir aileden gelse de, mizacı ve düşünsel tutumu itibarıyla gerçek bir aristokrattır. Antik Yunan öğeleriyle bezeli şiirlerinde de bu tutumu bolca görebiliriz.

Fihrist olarak, Schiller’in en çok ilgi ve merak uyandıran baladlarını ve şiirlerini özenle hazırlayıp, Almanca özgün metinleriyle birlikte size sunmaktan mutluluk duyuyoruz.